Erpblogs

आपण चुकतोय, खूप मोठं संकट ओढवून घेत आहोत याची जरादेखील कल्पना आपल्याला नाही. लेकरांच्या बापानो आणि आयानो कदाचित वेळ हातात असेल, “कदाचित". एक वाईट व्यसन तुमच्या लेकरांना लागलेलं आहे. आपले दिवस आठवा, आपल्या हातात तो मोबाईल आपल्या वयाच्या कितव्या वर्षी आला ते आठवा. काळ बदलत नसतो आपण बदलत असतो. आजच जग खूप फास्ट झालं आहे आपण म्हणतो पण जग त्याच्या वेळेनुसार चालू आहे फक्त मानव त्या वेळेच्याही पुढे धावत आहे. कदाचित आज मानवच मरण्याच वय ६०-६५ वर येण्याचं कारणही हेच असेल. आपण जर या काळासोबत जगलो तर नक्कीच जास्त वर्ष जगू. काळाच्या पुढे जाणून आपण आपलं आयुष्य कमी करत आहोत. आता मूळ मुद्धा मोबाईल चा, हे व्यसन झालं आहे. खूप बारीक विचार करायला हवा. आपण आनंदात जगलो, खेळलो, बागडलो. आज परिस्थितीत तशी नाही.  मला मी १२वी ला असताना फक्त फोन मिळाला होता स्मार्टफोन नाही. आज फक्त एक कारण आहे कोरोनाच म्हणून काय सरसकट तुम्ही लेकरांना मोबाईल घेऊन देणार आहेत का? यावर काही दुसरा पर्याय का नाही शोधत? आपण या लेकरांना कुठे घेऊन चाललो आहोत याचा जारदेखील विचार करत नाही. हे लिखाण मी कोरोना येण्याच्या खूप आ...

रानगठे आहेत राव तुम्ही. मला रानगवा म्हणता पण तुम्ही खरे रानातले. माझी जरा चूकच झाली, प्राणाला मुकलो मी आज. डिप्रेशन, एंझायटी, पॅनिक, प्रेशर हे सर्व तुम्हाला जस येत तसचं आम्हाला देखील येत. माणूस हा देखील एक प्राणी आहे हे तो विसरत आहे. आम्ही त्यांच्यावर हल्ले करतो असं सारखं बोंबलत असतो. लहान असताना आई रागावल्यावर मी दूर निघून जाणार असं नेहमी म्हणत होतो. आज तेच झालं. एकदा आईला विचारलं की आपण का नाही जाऊ शकत शहरात ते लोक सुद्धा एक प्राणीच आहेत जसे आपण आहोत. आई त्या वेळी जास्त काही बोलली नाही पण आज समजलं ती काहीच का बोलली नव्हती. मला नेहमी एक प्रश्न पडायचा या पृथ्वीवर सर्व जीव एक प्राणी म्हणूनच जन्माला येतात मग असे वेगवेगळे का राहत असतील? आम्ही माणसापासून दूर गेलोय की माणसांनी आम्हाला दूर केलाय काही समजत नाही. श्रीमंत आणि गरीब यांच्या मध्ये जशी दरी निर्माण झाली आहे तशीच तुमच्यामध्ये आणि आमच्यामध्ये दरी निर्माण झाली आहे. बरं मी जसं जसं मोठा होत होतो तसं तसं शहराकडे जाण्याची इच्छा वाढत होती. चार पाच दिवसापूर्वी आम्ही सर्वच जंगलात भटकत होतो, मस्ती करत होतो, नंतर जाम थकलो म्हणून जरा विश्रांती क...